निसर्गातील इतर प्राण्यांच्या तुलनेत मानवाची फॉलिक ऍसिड (एफए) चयापचय करण्याची क्षमता खूपच कमी आहे आणि डायहाइड्रोफोलेट रिडक्टेस (डीएचएफ) मुळे प्रभावित होते, जे उंदरांच्या क्षमतेच्या फक्त 1/56 वा आहे आणि निसर्गातील इतर सस्तन प्राण्यांपेक्षा खूपच कमी आहे. सिंथेटिक फॉलिक ऍसिड मार्गाने पुरेसे फॉलिक ऍसिड मिळवणे कठीण आहे.

5,10-methylenetetrahydrofolate reductase या एंझाइमची क्रिया वांशिक गट, प्रदेश आणि वयोगटांमध्ये बदलते, परिणामी फोलेट चयापचय करण्याच्या क्षमतेमध्ये फरक पडतो आणि CT आणि TT गटांमध्ये एन्झाइमची क्रिया कमी असते आणि ते अंतर्ग्रहित फॉलिक ऍसिड (FA) पूर्णपणे चयापचय करू शकत नाहीत. ) लाइव्ह 5-मेथाइलटेट्राहायड्रोफोलेटमध्ये, जे खरोखर उपयुक्त आहे, परिणामी मानवांमध्ये फोलेटची कमतरता मोठ्या प्रमाणावर होते.